Haptics of Cooking
Boey Wang
Boey (Bo) Wang maakt 100% inclusieve producten voor het uitvoeren van alledaagse taken. Zijn serie kookmaterialen is zo ontworpen dat het aantrekkelijk en functioneel is voor zowel mensen mét als zonder een visuele beperking. Met zijn werk wil Boey bewustwording creëren en laten zien hoe een multisensorische productervaring iedereen ten goede kan komen.
Alleen al in Nederland worstelen 300.000 mensen met visuele beperkingen zoals kleurenblindheid en bijziendheid. De meeste standaardproducten zijn voor hen ongeschikt of vereisen aanpassingen. Ironisch genoeg zijn alternatieven of aangepaste oplossingen meestal speciaal ontworpen voor mensen met een lichamelijke beperking en worden ze niet veel gebruikt door het grote publiek.
We spraken met Boey over zijn passie om werkelijk inclusieve ontwerpen te maken, wat het betekent om de tastzin voorop te stellen in het ontwerpproces en de weg van een afstudeerproject naar een commercieel product.
Fotografie: Anouk Moerman
Hallo Boey, kun je ons iets over jezelf vertellen? Wat motiveert jou als ontwerper?
Hallo! Ik ben geboren en getogen in een kleine stad in China. Toen ik opgroeide hield ik altijd van tekenen, ik maak nog steeds cartoons. Ik worstelde met het onderwijssysteem vanwege mijn gemiddelde cijfers, wat tot frustratie leidde totdat ik de universiteit bereikte. Maar het geloof van mijn vader in mijn unieke kracht, voorbij de conventionele normen, inspireerde me om mijn eigen weg te vinden. Hij leerde me de intrinsieke waarde van elk individu te zien. Ik wil graag opkomen voor degenen die niet in de mainstream passen.
Mijn grootvader, een boer en timmerman, had ook een grote invloed op mij. Zijn praktische benadering van meubels maken en huizen bouwen leerde me hoe een leefomgeving vanaf de grond af aan wordt opgebouwd. Zijn vermogen om zijn gezin te onderhouden met zijn vakmanschap liet me het belang zien van praktische kennis en het creëren van waardevolle ontwerpen. Door hem te zien werken, leerde ik waarderen hoe dingen worden gemaakt en de kunst van het gebruikmaken van beschikbare materialen.
Tijdens mijn studie aan de Design Academy Eindhoven leerde ik dat visuele aantrekkelijkheid vaak centraal staat in het ontwerpproces. Mooie voorwerpen nodigen van nature uit tot aanraken en die tactiele ervaring versterkt hun visuele aantrekkingskracht. Dit inzicht deed me de vraag stellen: wat als we dit perspectief veranderen door ons eerst te richten op de tactiele ervaring? Deze benadering zou functies kunnen opleveren die ten goede komen aan mensen met een visuele beperking, terwijl er ook nieuwe en instinctieve invalshoeken voor esthetiek en vorm kunnen ontstaan.
Tijdens mijn ontwerponderzoek ontmoette ik een visueel gehandicapte persoon die een goede vriendin werd. Onze relatie gaf me veel inzicht in de uitdagingen van mensen met een visuele beperking. Ze nodigde me uit om bij haar thuis te komen eten en bood aan om voor me te koken. Haar te zien koken was een eye-opener. Ondanks haar visuele beperkingen navigeerde ze opvallend efficiënt door haar keuken. Ze wist precies waar elk ingrediënt en elke lade zich bevond en ze gebruikte haar tastzin, gehoor en reuk om het koken in goede banen te leiden. Zo kon ze bijvoorbeeld inschatten of een maaltijd klaar was door eraan te voelen en kon ze de toestand van kokend water of een draaiende blender herkennen aan het geluid.
Haar meesterlijke optreden in de keuken inspireerde me om producten te ontwikkelen die meer dan alleen visuele zintuigen aanspreken. Ik wilde multisensorische hulpmiddelen maken die alledaagse taken voor visueel gehandicapten vereenvoudigen, maar die ook door ieder ander gebruikt kunnen worden.
Alleen al in Nederland worstelen 300.000 mensen met visuele beperkingen zoals kleurenblindheid en bijziendheid.
Je maakt producten voor mensen met een beperkt gezichtsvermogen, die ook aantrekkelijk zijn voor mensen die wel kunnen zien. Wat is er mis met 'normale' producten?
Alleen al in Nederland worstelen 300.000 mensen met visuele beperkingen zoals kleurenblindheid en bijziendheid. Zij hebben een andere manier van interacteren met producten die meestal over het hoofd wordt gezien bij het ontwerpen van producten. De gangbare mentaliteit bij het ontwerpen van producten voor gehandicapten is het aanpassen van ‘normale’ functies zodat ze voldoen aan de behoeften van de minderheid, wat vaak wordt gezien als een ‘oplossing voor het alternatief'. Hoewel het doel is om inclusieve producten te maken voor mensen met een beperkt gezichtsvermogen, leiden deze oplossingen er vaak toe dat niet-visuele en visuele gebruikers van dezelfde functies worden gescheiden.
Veel standaardvoorwerpen zijn ongeschikt voor mensen met een visuele beperking of vereisen aanpassingen. Bijvoorbeeld touchscreens op elektronische apparaten zoals fornuizen, ovens, wasmachines en afstandsbedieningen missen vaak tactiele informatie. Ook meetinstrumenten zoals meetlinten, linialen, thermometers en timers moeten vaak worden aangepast om aan de behoeften van visueel gehandicapten te voldoen. Maar veel hulpmiddelen die ontworpen zijn voor slechtzienden zijn onaantrekkelijk voor mensen met een normaal gezichtsvermogen.
Daarom wil ik multisensorische producten ontwerpen die een meer complete ervaring voor iedereen bieden. Door aanraking als communicatiemiddel te gebruiken, creëer ik producten die voldoen aan de behoeften van mensen met een visuele beperking, terwijl het comfort van gebruikers zonder visuele beperking wordt verbeterd. Door deze benadering begrijpen mensen zonder visuele beperking beter de uitdagingen van mensen met een visuele beperking, waardoor er meer begrip en compassie ontstaat. Uiteindelijk helpt dit om mensen dichter bij elkaar te brengen door het op een intuïtieve manier ervaren van dezelfde functie.
Ik heb een set kookgereedschap ontworpen bestaande uit drie ergonomische messen en een 3D snijplank. Daarnaast heb ik een tactiele maatbeker ontworpen. De producten zijn ontworpen met aanraking als primaire oriëntatie, wat afwijkt van de gebruikelijke visuele oriëntatie, maar toch intuïtief aanvoelt wanneer je ze vasthoudt.
Beginnen met keukengerei was een bewuste keuze, want koken is een fundamentele activiteit in ieders leven. De keuken is een plek waar onafhankelijkheid en creativiteit voorop staan, waardoor het een ideale omgeving is voor inclusief ontwerp. De kookbeleving kan helpen om de kloof tussen verschillende vaardigheidsniveaus te overbruggen, waardoor een meer inclusieve en betrokken levensstijl wordt bevorderd.
De producten zijn zodanig intuïtief ontworpen dat ze kunnen worden gebruikt zonder afhankelijk te zijn van het gezichtsvermogen. Ze zijn bedoeld om gebruikers met en zonder visuele beperking op dezelfde manier te helpen koken. Dit multifunctionele ontwerp stelt gebruikers met een visuele beperking in staat om alledaagse taken uit te voeren en zelfstandig te leven, terwijl gebruikers zonder visuele beperking op een meer zintuiglijk niveau contact kunnen maken met koken en eten. Deze gedeelde ervaring vergroot het zelfvertrouwen en de zelfstandigheid van gebruikers met een visuele beperking, terwijl het ook het bewustzijn en de betrokkenheid van gebruikers zonder visuele beperking vergroot.
Hoe onderscheiden jouw producten zich van de producten zoals we die kennen?
Voor zowel visueel gehandicapten als professionele koks zijn controle en feedback tijdens het snijden van voedsel cruciaal. De messen zijn ontworpen om te functioneren als een verlengstuk van de hand. In tegenstelling tot traditionele messen met een apart lemmet en handvat, heeft mijn ontwerp een naadloze constructie uit één stuk van gestroomlijnd metaal. Hierdoor kunnen gebruikers hun handen dichter bij het lemmet plaatsen voor betere controle, waardoor slechtzienden meer contact hebben met het voedsel. Het handvat is ergonomisch gemaakt om natuurlijk in de hand te liggen, voor een stevige grip. En de balans van het mes is doelbewust gecreëerd, met een beetje gewicht aan de rand van het lemmet om makkelijker te kunnen snijden.
De snijplank die ik heb ontworpen heeft een ronde vorm met een plat snijoppervlak in het midden, zoals de meeste snijplanken. Rondom dit centrale gedeelte zit een ringvormige groef die is ontworpen om gesneden ingrediënten op te vangen en te voorkomen dat het voedsel van de plank valt. Deze ronde vorm vergemakkelijkt niet alleen het verzamelen van voedsel, maar maakt het ook makkelijker om je handen over de plank te bewegen. Daarnaast zijn er handvatten om het bord op te tillen en is er een speciale ruimte onder het bord om het mes op te bergen. Dit helpt slechtziende gebruikers onthouden waar het mes is opgeborgen, waardoor de kans op ongelukken kleiner wordt en de algehele veiligheid toeneemt.
Voor de maatbeker gebruik ik kleine gaatjes om hoeveelheden aan te geven in plaats van lijnen en tekst. Geïnspireerd door visueel gehandicapte gebruikers die het vloeistofniveau peilen met hun vingers, kunnen gebruikers met deze beker de benodigde milliliters voelen door de aangegeven gaatjes te bedekken, vergelijkbaar met het bespelen van een fluit. Hoewel het paradoxaal lijkt dat een beker gaatjes heeft, zorgt deze tactiele methode voor een precieze meting door aanraking alleen. Dit ontwerp maakt meten intuïtief voor visueel gehandicapten en biedt een boeiende ervaring voor alle gebruikers.
Kunnen we jullie producten al in de handel kopen?
De afgelopen twee jaar heb ik samengewerkt met een fabrikant van keukengerei om mijn product op de markt te brengen. Mijn afstudeerproject ging over één mes, maar samen besloten we om drie messen te maken: een koksmes, een broodmes en een schilmesje. En natuurlijk de snijplank. We zijn van plan om de fabrieksversie van het product in oktober te presenteren, met als doel dat het begin volgend jaar te koop is in warenhuizen zoals de Bijenkorf en Sligro.
Veel standaard-voorwerpen zijn ongeschikt voor mensen met een visuele beperking of vereisen aanpassingen.
Wat is je grootste uitdaging bij het op de markt brengen?
Een van de uitdagingen waarmee ik tijdens de productontwikkeling werd geconfronteerd was het besef dat mijn afstudeerproject, waarvan ik aanvankelijk dacht dat het rijp was voor de markt, dat bij lange na niet was. Tijdens de samenwerking met mijn partnerbedrijf ontdekte ik dat het ontwikkelingsproces veel complexer was dan ik dacht. Ik moest het ontwerp aanpassen om te voldoen aan de productie-eisen voor zowel de messen als de houten snijplank. Daarnaast moest ik nadenken over verpakkingsontwerp, branding, marketingstrategie en het communiceren van het ontwerpconcept, terwijl ik onderhandelde met verschillende belanghebbenden.
Deze vaardigheden waren me niet geleerd op de ontwerpschool, dus ik heb ze door schade en schande in de praktijk moeten leren.
De andere grote uitdaging was het verlagen van de productiekosten. Aanvankelijk maakte ik alles zelf, wat erg duur was. De overgang naar een fabrikant vereiste een herontwerp van het product om aan de fabrieksnormen te voldoen en manieren te vinden om de productiekosten te verlagen. Voor de messen betekende dit een aanzienlijke omschakeling. Oorspronkelijk gebruikte ik gietstaal. Het gesmolten metaal werd in een mal gegoten. Maar deze methode werkte niet goed voor het eindproduct, omdat het gietstaal niet duurzaam genoeg was. We zijn overgestapt op hoogwaardig roestvrij staal dat geschikt is voor messen en een betere hardheid en duurzaamheid biedt.
Wat duurzaamheid betreft, heb je daarin bewuste keuzes gemaakt?
Ja, zeker weten. De focus ligt absoluut bij duurzaamheid, met nadruk op kwalitatieve materialen en een lange levensduur, zodat deze producten lang worden gebruikt en niet worden weggegooid. Dit vereist een ontwerp van hoge kwaliteit en een eenvoudige en duurzame constructie, waarbij elk item is gemaakt van één enkele materiaalsoort.
Bovendien is de verpakking helemaal van papier en plasticvrij, waardoor er zo min mogelijk afval geproduceerd wordt. Maar om eerlijk te zijn is het een hele uitdaging om al deze aspecten van duurzaamheid in balans te brengen en tegelijkertijd rekening te houden met de kosten van het product. Ik wil me stap voor stap blijven verbeteren.
Nu dat je product bijna in de winkels ligt, hoe zie je je toekomst en wat is er nodig om daar te komen?
Ik ben erg enthousiast over de eerste push om deze producten op de markt te brengen, te beginnen met de Nederlandse en Europese markt. Van daaruit wil ik internationaal uitbreiden door gebruik te maken van online campagnes, zoals crowdfunding, om een breder publiek te bereiken. Crowdfunding zal niet alleen helpen om de benodigde fondsen te werven, maar ook om een community rond mijn producten te creëren. Daarnaast hoop ik samen te werken met organisaties die visueel gehandicapten ondersteunen en gespecialiseerde distributeurs van hulpmiddelen.
De ultieme droom is om deze hulpmiddelen binnen mijn studio te ontwikkelen tot een productmerk voor sensorische producten. Een merk dat de principes van inclusief en duurzaam ontwerp belichaamt en het dagelijks leven voor iedereen toegankelijker en aangenamer maakt. Ik wil innovatie bevorderen en een mensgerichte, multisensorische ontwerpbenadering aanmoedigen.
Ondertussen wil ik meer ontwerponderzoek doen en workshops organiseren over hoe tastzin werkt en deze bevindingen integreren in praktische ontwerpoplossingen. Door deze workshops en onderzoekssamenwerkingen kan ik waardevolle inzichten genereren en die weer terugkoppelen naar mijn ontwerppraktijk. Deze opensource en kennisverhogende aanpak kan zowel mijn studio als de bredere ontwerpgemeenschap ten goede komen.
Dus je wilt je assortiment producten uitbreiden en je wilt mensen voorlichten. Hoe kan onze community je helpen om je doelen te bereiken?
Om mijn doel te bereiken wil ik de community vragen om te helpen de stem en boodschap van dit product te versterken. Ik ben erg dankbaar voor de partners die al meewerken en me steunen. De ontwerpmethode en kennis achter deze hulpmiddelen zijn ook erg waardevol voor toekomstige ontwerpers en studenten. Het is belangrijk om meer mensen ermee te laten resoneren, het persoonlijk te laten ervaren en de diepe betekenis ervan te laten begrijpen. We zijn meer gelijk dan verschillend en deze hulpmiddelen belichamen dat idee.
Tot slot zou ik graag meer coaching vinden, om meer te leren over het runnen van een duurzaam bedrijf, positionering en management, omdat dit vaardigheden zijn die ik op dit moment mis. Ik wil blijven innoveren en een positieve impact hebben.
Tot slot, welke boodschap wil je met iedereen delen?
De boodschap die ik met iedereen wil delen is het belang van inclusief ontwerp dat tastzin en inlevingsvermogen omarmt voor alle gebruikers, ook die met een visuele beperking. Door ons te richten op tactiele ervaringen kunnen we producten en levensstijlen creëren die voor iedereen toegankelijk, functioneel en plezierig zijn. Inclusief ontwerpen gaat over het begrijpen en waarderen van de verschillende manieren waarop mensen met de wereld interacteren. Ik nodig iedereen uit om zich bij mij aan te sluiten in deze missie - of dat nu is door deze producten te distribueren, door lid te worden van mijn team of door te investeren in deze visie. Samen kunnen we een significante impact hebben en een meer inclusief en invoelend dagelijks leven creëren.
Meer interviews
Secrid Talent Podium - Suntex
Pauline van Dongen maakt een lichtgewicht en energieopwekkend textiel met zonnecellen voor bijvoorbeeld geveldoeken, festivaltenten of luifels
Secrid Talent Podium - Meaningful Matter
Lotte Douwes maakt nieuwe hoogwaardige serviezen en interieurproducten van keramiekafval.
Secrid Talent Podium — Omlab
Huub Looze en Margreet van Uffelen maken zij bijvoorbeeld taludtegels en vogelkasten, die na gebruik helpen de bodem en biodiversiteit te herstellen.
Studio Milou Voorwinden
Milou Voorwinden vernieuwt de bestaande mode- en textielindustrie door innovatieve 3D-weeftechnieken te ontwikkelen
Secrid Talent Podium — Resty
Ontwerper Doreen Westphal en ondernemer Ruud Zanders maken van groenteafval van Nederlandse boeren puur én gezond eten. Onder de naam Resty verwerken zij afgekeurde paddenstoelensteeltjes en misvormde tomaten tot de lekkerste plantaardige burgers en worsten.